Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα "φανταστικό" εικοσιτετράωρο εργαζόμενης μητέρας (στον ιδιωτικό τομέα) που μένει στον Γέρακα.

Το διαβάσαμε στο Ανατολική Αττική News και πιστεύουμε ότι αξίζει να το αναδημοσιεύσουμε ...



Λάβαμε επιστολή ενός παππού, ο οποίος με τον δικό του τρόπο – καταγράφει το εικοσιτετράωρο της κόρης του, και τον καημό του γιατί ζει η κόρη του σε ένα «δήμο – πρότυπο». Ο παππούς γράφει εξ ονόματος της κόρης του για τον καημό της και την αγωνία της να τα φέρει βόλτα.

«Λοιπόν είμαι 24 ετών, παντρεμένη, με ένα κοριτσάκι 2 ετών.

Εγώ και ο σύζυγός μου έχουμε ένα φοβερό εισόδημα των 30.000 ευρώ ετησίως.

Το πρωί ξεκινάμε για την δουλειά στις 7 το πρωί και γυρίζουμε εγώ στις 5 το απόγευμα και ο σύζυγος μου στις 8 το βράδυ.

Μένουμε μόνοι μας αλλά τυχαίνει να έχουμε ευτυχία να ζει μαζί μας – τουλάχιστον τους περισσότερους μήνες ο πατέρας μου και η μητέρα μου.

Ακούσαμε και εμείς ότι ο Δήμος Γέρακα που διοικείται από τον αξιότιμο δήμαρχο Αθ. Ζούτσο είναι δήμος – πρότυπο και είπαμε να ζήσουμε εδώ που τα έχει όλα. Γρήγορα όμως απογοητευτήκαμε καθώς δεν ξέραμε τι θα κάνουμε με το παιδί μας.

Τα λεφτά για ιδιωτικό σταθμό δεν μας περισσεύουν. Άλλωστε έχουμε και δάνειο. Τελικά ανακαλύψαμε ότι ο δήμος Γέρακα έχει ένα βρεφονηπιακό σταθμό.

Η αίτηση μας απορρίφθηκε γιατί μας θεωρούν πλούσιους.

Κάναμε μια μικρή έρευνα και μάθαμε ότι η πατρίδα μας έχει περίπου 1500 δημαρχιακά μέγαρα και οι δήμοι περίπου 300 βρεφονηπιακούς σταθμούς. Έτσι τα κατάφερε ο Καποδίστριας. Οι δήμαρχοι φτιάξανε δημοτικά μέγαρα όπως και ο δικός μας «πρότυπος -δήμος» για να στρογγυλοκάθονται και κανένα παιδικό σταθμό για την εργαζόμενη μητέρα.

Χώρια που οι βρεφονηπιακοί σταθμοί κλείνουν στις 15.30. Μετά τι γίνεται;

Έτσι επιστρατεύσαμε τον παππού και την γιαγιά που ήρθαν από το χωριό. Ως πότε όμως. Μεγάλοι άνθρωποι είναι και οι αντοχές τους πλέον μικρές.

Αυτά και εις υγεία μας.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου